Dessighofen ligt in het Taunusgebergte in het zuidwesten van de gemeente. De weelderige, groene weiden links en rechts van de Hombach en de parallel daaraan lopende K 9 met zijn lindebomen kenmerken het landschap van het dorp. 140 hectare bos nodigen ook uit tot een wandeling en ontspanning. Een wandelroute vanaf Dornholzhausen, over de K 10 naar Niederbachheim, nodigt uit om een klein deel van het verloop van de Jakobsbedevaartsweg te volgen.
De voordelen van deze locatie werden al door onze voorouders erkend, omdat de mensen zich zeker al in ons gebied rond de geboorte van Christus vestigden, zoals tumuli en overblijfselen van de Limes in onze wijk bevestigen. Schriftelijke documenten bestaan echter pas sinds 1145. Dessighofen werd voor het eerst genoemd in een document van het klooster Schönau. Daar werd het boerendorpje opgedragen om zijn rente te betalen voor het nachtelijke licht aan het Heilig-Kruisaltaar van het klooster.
Dessighofen behoorde destijds tot de Einrichgau en later tot het Vierherrengericht auf dem Einrich. In 1775 kwam het dorp in handen van de drievoudige heerschappij van Nassau, waaruit in 1867 de Unterlahnkreis ontstond, die in 1969 met de Loreleykreis werd verenigd tot de Rhein-Lahn-Kreis.