Arnstein-klooster

De geschiedenis van het klooster gaat terug tot de tweede helft van de 11e eeuw: kasteel Arnstein aan de rivier de Lahn werd voor het eerst vermeld in 1052 als zetel van de graaf van Arnstein. Dit is de oudste vermelding van een kasteel aan deze rivier, waarvan alleen de resten van de muren bewaard zijn gebleven, zodat er geen conclusies kunnen worden getrokken over het uiterlijk van het complex.




In 1139 veranderde Ludwig III, de laatste graaf van Arnstein, zijn kasteel in een Premonstratenzerklooster en trad er zelf in. Zijn vrouw leefde tot haar dood als kluizenaar in de buurt van het klooster. In hetzelfde jaar begon de gedeeltelijke afbraak van het kasteel.

In 1145 bevestigde koning Konrad III de abdij als keizerlijk centrum.

Vanaf 1236 was er ook een bijklooster onder het beschermheerschap van de Nassause graven en prinsen, het Keppel bij Hilchenbach. De kloosterkerk werd in 1360 voltooid.

Van 1919 tot 2018 woonden er religieuzen van de Heilige Harten van Jezus en Maria, de "paters Arnstein".

Sinds 2019 is het een orthodox klooster met een gemeenschap van zusters.




De kloosterwinkel is dagelijks geopend. In de kloosterkapel kunnen orthodoxe diensten worden bijgewoond.

De bouwstijl is Staufer Romaans, ook wel bekend als Rijnlandse overgangsstijl. Het koor is al volledig in de vroeggotische stijl. De kerk bevat individuele onderdelen die gedateerd kunnen worden tot de 12e eeuw.