Goethepunkt Uitkijkpunt

Het uitzichtplatform op de Goethepunkt biedt een prachtig uitzicht op het Lahndal en het klooster Arnstein. De beklimming van de Goethepunkt is mogelijk via een klettersteig, maar ook via een wandelpad zonder speciale vereisten.

Geschiedenis van de Goethepunkt
In 1884 kreeg de Goethepunkt een uitkijktempel, die werd ingewijd met een volksfeest en vuurwerk. Met het einde van het Duitse Rijk kwam er een einde aan de jaarlijkse herdenkingen op het Goethepunkt, net als aan de kennis over hoe en wanneer het Goethepunkt zijn naam kreeg.
Al in 1816 kregen kuurgasten in Ems het advies om naar Obernhof te reizen om van het uitzicht te genieten vanaf een plek aan de weg naar Holzappel. Het uitzichtpunt kreeg zijn naam in 1863.

Hoe het Goethepunkt ontstond
Toen het traject van de Lahntalbahn in 1862 in gebruik werd genomen, stopten er geen treinen in Obernhof. Obernhof had geen eigen station, hoewel er geleidelijk een ingang en een wachthal werden gebouwd. Daardoor stopten er tijdens de zomermaanden regelmatig drie treinen in Obernhof om het voor gasten uit Ems gemakkelijker te maken om het klooster Arnstein te bezoeken. Het argument tegen een treinstation was dat het gebied rond Obernhof geen "belangrijke plaatsen" had. In 1863 lobbyden burgers uit Obernhof en de omliggende dorpen bij de hertogelijke deelstaatregering om meer treinen in Obernhof te laten stoppen. Pastoor Ottokar Schupp schreef toen krantenartikelen waarin hij het belang van het dorp probeerde te benadrukken. Hij schreef dat zelfs Goethe in 1772 vanaf de hoogte op Obernhof had neergekeken en dit uitkijkpunt "het mooiste punt van Duitsland" had genoemd. Goethe passeerde de plek in kwestie op de ochtend van de derde dag van zijn wandeltocht, die hij op 11 september 1772 vanuit Wetzlar begon. Schwupps krantenartikel trok al snel de aandacht van de eerste dagjesmensen die naar Goethes punt wilden. Schwupp en de dorpsonderwijzer hadden een plek uitgekozen die zij het meest geschikt achtten.